Λίγα λόγια για τον Έρωτα.

     Κλήθηκα εγώ να μιλήσω για Έρωτα, να πω τι; τι είναι; πώς βιώνεται; πώς αντιλαμβάνεται; πώς προκύπτει; από πού προέρχεται; τι δίνει; τι παίρνει;... Εγώ όμως,μάλλον, είμαι η πιο ακατάλληλη. Δεν πιστεύω σε αυτόν, δεν τον έχω γνωρίσει και δεν ξέρω αν θα τον γνωρίσω ποτέ.

 

   Το μόνο που συνειδητοποιώ όταν μιλώ για Έρωτα είναι ότι όλοι έχουν ασχοληθεί με αυτόν, όλοι έχουν να πουν κάτι, όλοι έχουν έναν δικό τους προφανή ορισμό. Πολλές φορές, στη ζωή μας ο έρωτας για τον οποίον όλοι μιλούν, κλέβει τις πιο αινιγματικές παραστάσεις. Μάλλον τα βέλη της φτερωτής ύπαρξης λυγίζουν την κάθε μας στιγμή. Είναι σαν μια μαγική παρορμητική σκιά που διαπερνά στο εσωτερικό μας. Το αισθανόμαστε τόσο βαθιά, γι' αυτό αδυνατούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι, γι' αυτό δεν μπορούμε να δώσουμε έναν ακριβή ορισμό. Όλοι χανόμαστε στο βάθος ξαφνικά, προσπαθώντας να αντιληφθούμε τι είναι ή μάλλον γιατί είναι; 

     Ο Έρωτας ανέκαθεν ήταν ένας τομέας που απασχολούσε τους πάντες, ειδικότερα τις τέχνες. Έτσι, ακόμη και σήμερα προσπαθούμε με διάφορα μέσα να τον απαθανατίσουμε, άλλες φορές αγγίζοντας τα άκρα, άλλες παρουσιάζεται σαν ένα μικρό ρητό διάλειμμα από την υπόλοιπη ζωή. Ίσως υπάρχει... διότι, ασχολούνται όλοι με αυτόν και παρ' όλα αυτά  παραμένει ένα άλυτο αίνιγμα! 

 

 Είναι όμως πάντοτε αμοιβαίος; Εγώ θα τον περιέγραφα σαν μια έντονη φωτιά πάθους που γεννιέται ανάμεσα σε δύο άτομα. Δεν ξέρω αν έχει διάρκεια, δεν ξέρω αν έχει ζωή, δεν ξέρω αν είναι ''τυφλός''... Σίγουρα, όμως, δεν κοιτάζει ούτε ταμπέλες, ούτε τα σωστά, τα λάθη, ούτε ανασφάλειες. Δεν έχει φραγμούς, μόνο καρφωμένες σκέψεις στο μυαλό που ανανεώνουν το χαμόγελο μας. Η κάθε στιγμή με τον έρωτα είναι μια μικρή ασύλληπτη ασυγκράτητη  περιπέτεια που δεν υπολογίζει φοβίες. Προκαλεί τις ζωές μας σαν ένα μυστήριο παιχνίδι με μια απαλή ανέμελη πινελιά χαραγμένη από μια δόση τρέλας.

     Αν μου ζητούσαν να χρωματίσω τον Έρωτα, θα τον έβαφα ροζ, γιατί τον αντιλαμβάνομαι ως ροζ φούσκα της ημέρας απέναντι από τα γκρίζα χρώματα της καθημερινότητας που επικρατούν. Αν είστε οι τυχεροί και σας χτυπήσει την πόρτα, ανοίξτε την, ντύστε την ψυχή σας με το πιο έντονο κόκκινο και καλωσορίστε την πιο διάχυτη στιγμή που μόλις άρχισε. Ζήστε τον, για να αποδώσετε και εσείς κάποτε έναν δικό σας ορισμό. Χαράξτε μια δική σας ροζ κορδέλα στις ασπρόμαυρες ρίγες της ζωής. Νιώστε τον, ότι και αν περιλαμβάνει... υγρά από δάκρυα χαρτομάντιλα, άδεια πακέτα τσιγάρα, σοκολάτες, ξενύχτι, κλάματα... ή το ξέφρενο πάθος, που σας ξυπνά κάθε πρωί και σας νανουρίζει κάθε ξημέρωμα!